quarta-feira, 30 de janeiro de 2008

[Opiniom] Impostura e desorientación

Navia Franco

A quen non concorde coas mensaxes tranquilizadoras de alivio rápido que acompañan cada estudo estatístico que periodicamente se fai público sobre a situación da lingua, recoméndolle o libro que Xosé Manuel Sarille publicou en Candeia Editora recentemente: "A impostura e a desorientación na normalización lingüística".

Desde a liberdade de pensamento, o autor constrúe un ensaio no que describe e analiza as prácticas normalizadoras desenvolvidas en Galicia, ademais de incidir nos erros cometidos. Axentes normalizadores -ou non tanto- como son as universidades, a Real Academia Galega, a Xunta de Galicia ou os concellos cumpriron e cumpren un papel, moitas veces "durminte", que Sarille cuestiona.

Especialmente crítico cos nacionalistas polo compromiso diferenciador co idioma que se lles supón, o autor conclúe que a actual política lingüística do Bipartito é parecida á que levaron a cabo os gobernos de Manuel Fraga: máis conmemorativa que extensiva do galego. Os de antes e os de agora desenvolven unha "política de homenaxe" á lingua.

¿Coñecen os contribuíntes a cantidade de centros, institutos e seminarios financiados en parte ou na súa totalidade con diñeiro público que estudan - todos eles- terminoloxía, sociolingüística e literatura sen colaboración entre si ou baixo unha coordinación moi débil?

¿Por que a Real Academia Galega evita ser a institución central na recuperación do galego e, por riba, achega máis confusión ao problema? Lea vostede a devastadora análise da publicación das últimas "Normas" ou a do "Dicionario castelán-galego" que apunta Sarille no seu libro.

Quen viva na realidade non pode máis que concordar co autor en que o futuro é ameazante para o noso idioma e, por iso mesmo, a aseveración de que o galego será unha lingua viva residual a curto prazo é tan desesperanzadora como realista. Sabemos o difícil que é xa non desenvolver a vida cotiá en galego, senón medrar na nosa lingua. Esas cativas e eses pequenos que foxen do galego que lles falan súas nais e seus pais son herdeiros do desleixo e dunha chea de accións normalizadoras que se fixeron e fan ao chou, sen unha visión global.

Felicitemos os mensaxeiros molestos e realistas que, como Sarille, teñen a valentía de dicir o que pensan e deixárnolo escrito.

Fonte: El Ideal Gallego.

Sem comentários: