quinta-feira, 17 de janeiro de 2008

[La Voz de Galicia] Galicia monolingüe

Xavier Alcalá

Galicia era un país monolingüe, que exportaba idioma. A moitos portugueses cústalles admitir que o galego foi imposto a punta de espada alén de Coimbra, cara ao sur. E moitísimos castelán-falantes en España admiten con dificultade que a lingua da poesía fose nas súas terras o galego. Finalmente, hai demasiados habitantes de Galicia (galegos e non galegos) que coidan que o castelán xurdiu aquén da Pedrafita de xeito espontáneo.

Pois seica non foi así. En Galicia o castelán fíxose presente a forza de escribáns e cregos, nobres foráneos e bispos da Castela. Despois veu a escola e, por fin, os medios de comunicación axudaron a que se consolidase a situación na cal o castelán é o que importa aprender e o galego o que tanto ten esquecer.

Hoxe, despois de décadas do «bilingüismo harmónico» que demostrou ser agónico para o galego, aparece o movemento de «Galicia bilingüe». Perfecto, mais sempre que o bilingüismo se basee en que todos os cidadáns de Galicia coñezan por igual os dous idiomas e os usen coa mesma capacidade cando lles pete.

Ora, se ese movemento se basea en facilitar o vivir en Galicia descoñecendo calquera dos dous idiomas (o natural e o imposto pola historia de España), debe ser condenado. Non se debe fomentar a existencia de dous pobos dentro do mesmo país.

Para evitala, para evitar divisións e tensións sociais, cómpre achegarse á posibilidade da diglosia consciente por medio do ensino e dos medios de comunicación: todo á par, en igualdade, baixo a tutela do goberno.

Fonte: La Voz de Galicia.

Sem comentários: