Apesar da chuva, um grupo de companheiros e companheiras assistírom hoje mesmo, na praça do Concelho, à chegada do autocarro do colectivo antigalego 'Galicia Bilingüe', fazendo-lhes chegar, como acontece em cada cidade e vila galega que visitam, que os inimigos do nosso idioma nom som bem-vindos.
Claro que, para a nossa (relativa) surpresa, entre as poucas pessoas que assinárom o manifesto em defesa do espanhol que essa entidade promove, encontramos o que até há dous dias era concelheiro de Obras na Cámara Municipal da nossa cidade, Miguel Reimúndez, do grupo municipal de Izquierda Unida.
Temos certeza que o seu gesto de apoio aos ultras antigalego nom reflecte nem sequer o sentir da maioria da militáncia do seu partido, para já nom falarmos da sua importante massa de votantes no nosso concelho, que mui maioritariamente apoia as actuaçons em defesa da extensom de usos do galego. Por isso achamos importante dar a conhecer a posiçom deste cargo público ferrolano num tema tam importante para Ferrol como o necessário apoio ao avanço social do idioma próprio da Galiza.
De resto, poucos, pouquíssimos ferrolanos e ferrolanas assinárom contra o galego e, ao contrário, houvo bastantes que contestárom com um rotundo NOM! ao pedido destes bilingüistas que renegam da nossa língua.
Pola nossa parte, continuaremos a denunciar a actuaçom impune de quem reclama abertamente a marginalizaçom do galego no seio do seu próprio país de origem, que é o nosso: Galiza.
Fonte: Fundaçom Artábria.
sexta-feira, 31 de outubro de 2008
Artábria opujo-se à presença de 'Galicia Bilíngüe' em Ferrol
domingo, 19 de outubro de 2008
Movimento ridiculista galego chama a ‘aderir’ à manifestaçom da Mesa por la libertad lingüística
Hoje no Obelisco corunhês, às 17h30, «Por la libertad de lengua, no a la imposición»
PGL - Após as manifestações pró-espanholistas acontecidas no País Basco, no passado dia 20 de Setembro, e nos Países Cataláns, no passado dia 28 de Setembro, chegou o turno da Galiza e o galego, com a manifestaçom convocada na Corunha para hoje Domingo, 19 de Outubro, pola Mesa por la libertad lingüística.
A manifestaçom sairá às 17h30 do Obelisco até Maria Pita, decorrerá sob a legenda «Por la libertad de lengua, no a la imposición» (sic), e conta com o apoio de outras entidades, entre as quais as galegas Asociación gallega por la libertad de idioma, Coruña Liberal, Vigueses por la Libertad. A novidade, no entanto, vem dada polo facto do movimento subversivo-esmorgueiro galego chamar à dar resposta ridiculista, 'aderindo' à mesma.
Além da recém nascida, e muito activa, Plataforma Sei o que nos figestes... nos últimos 525 anos, outros grupos ridiculistas que tinham ficado no silêncio, tais como Tan gallego como el gazpacho ou a Mesa contra el libertinaje lingüístico, ressurgírom das suas cinzas.
Vale a pena visitar as webs destes grupos e ver o ambiente ridiculista que tenhem pronto para a manifestaçom, com consignas como «En Galicia... en Castellano», ou «Menos Gallego y Más Religión», consignas ridiculistas que ecoarám polas ruas da cidade herculina contra a 'imposiçom' do galego.
Fonte: PGL.
[ANT] Entrevista com Corina Porro 'Impoñer o galego é ir contra o galego'
Entrevista com a dirigente do PP em A Nosa Terra (19.10.2008 | 08:27)
Xan Carballa. A senadora do PP Corina Porro, sostén que todo galego debe ter a obriga de coñecer o galego pero entende que se dá unha imposición no ensino.
Pensa que o galego debe ter os mesmos dereitos que o castelán?
Afortunadamente temos dous idiomas e o galego toda persoa que viva en Galicia debe ter a obriga de coñecelo e, libremente, cada cidadán sen imposicións falar o que lle pete. ¿Isto quere dicir que teñamos que dar o 90% das asignaturas en galego?
Ningún informe oficial nin estadística dá ese dato.
En moitísimos centros concertados danse todas as asignaturas en galego menos ximnasia e relixión, por exemplo nos Xesuítas en Vigo. Estou en contra do Decreto do Ensino porque hai asignaturas científico-técnicas, como poden ser as matemáticas, nas que non pode haber imposición, porque limitas os alumnos cando van fóra. A imposición provoca rexeitamento en persoas que terían que amar o idioma da súa terra.
Daquela considera que está en perigo o castelán en Galiza, como anunciou o Manifesto en Defensa de la Lengua Común?
Iso sería unha manipulación do que penso. A miña neta desde cativiña vive rodeada dos libros dos Bolechas e doutros en galego. Eu mesma tentei perfeccionalo, leo a poesía galega e nas miñas intervencións institucionais úsoo. O que digo é que a imposición vía decreto é mala para o galego e para a nosa cultura, porque provoca rexeitamento. E non falo de porcentaxes, senón da libertade dos pais para escoller a lingua na que escolarizar os fillos. E tamén de igualdade nas relacións dos cidadáns coa administración –deben ir todas as comunicacións nas dúas linguas cooficiais–; co comercio, aos que non debe impoñerse a rotulación en galego e que iso lles condicione as axudas. Hoxe hai investigadores competentes aos que non se lle admiten traballos na Xunta ou lle rebaixan a puntuación por non estar feitos en galego. Isto é inxusto.
Fonte: A Nosa Terra.
sexta-feira, 17 de outubro de 2008
Universidade de Vigo lança campanha para conscienciar face à castelhanizaçom dos nomes e apelidos
Disponibiliza um sítio web com todo tipo de informaçom para restaurar os antropónimos à forma galega
A contundência contra a deturpaçom dos apelidos galegos, e também face à profusom de nomes nom galegos, é um dos signos distintivos de umha nova campanha da Área de Normalizaçom da Universidade de Vigo, Chámate con xeito.
«Os apelidos forâneos nom se traduzem. Alguém que hoje more na Galiza e se apelide Baker (inglês) [...] ou Fuster (catalão) nom se poderá galeguizar em Forneiro [...] ou Carpinteiro. Mas os apelidos galegos (os que levamos os 95% dos galegos e galegas) sim som re-galeguizáveis legalmente se têm forma original galega alterada polo castelhano».
No sítio web da iniciativa podemos encontrar informaçom que apoia e mesmo documenta alguns dos principais casos de castelhanizaçom de apelidos, como os sobejamente conhecidos Sotelo por Soutelo ou Otero por Outeiro, entre muitos outros.
Outra interessante ferramenta disponibilizada no web é um simulador de nomes e apelidos «em correcto galego e em correcto castelhano». Basta com preencher os campos de um formulário e introduzir nome e apelidos, para a seguir vermos duas versões, umha com o nosso nome e apelidos na forma galega e outra com o nome e apelidos em castelhano. O objectivo é comprovar como boa parte dos galegos e galegas combinam um nome nom galego (geralmente castelhano) com apelidos genuínos galegos, mas também algum caso de nome galego acompanhado de apelidos castelhanizados. A única limitaçom da ferramente é que apenas aceita como galega a ortografia ILG-RAG e que o seu banco de nomes e apelidos só abrange os mais frequentes.
Por último, a web também inclui exemplos históricos do que aconteceu (e acontece) noutros países, ademais da possibilidade de descarregar a legislaçom na matéria e os formulários para apresentar no Registo Civil para alterar os nomes ou apelidos para a forma galega.
Campanha «Eu nunca serei yo»
As iniciativas de galeguizaçom de nomes e restauraçom de apelidos à forma natural galega nom som novas no seio do movimento normalizador, e já diferentes colectivos, da Associaçom Galega da Língua à Mesa, entre outros, têm trabalhado nesta direcçom. Actualmente, umha das organizações mais activas é a Associaçom Cultural A Gentalha do Pichel com campanhas como Eu nunca serei yo de galeguizaçom maciça de apelidos ou a iniciativa Lembra-lho quando puderes, encaminhada a denunciar a hipocrisia dos governantes que falam da necessidade da normalizaçom mas nom se preocuparam por naturalizarem os seus apelidos.
Fonte: PGL.
quinta-feira, 16 de outubro de 2008
[ANT] Unha campaña 'ao máis puro estilo batasuno'
As reaccións ante a campaña 'Chámate con xeito', que vén de lanzar a Universidade de Vigo, non se fixeron agardar. 'Libertad Digital' refírese a este proxecto como 'un planfletillo que non é máis que un compendio das teorías máis casposas, etnicistas e reaccionarias do nacionalismo galego'.
Un dos artigos que publica a páxina web Libertad Digital, titulado 'La Universidad de Vigo financia un panfleto que amenza a los que no hablan gallego', refírese á Área de Normalización Lingüística da Universidade de Vigo, como un ente que impón o galego “por medio de coacción legal e moitas veces ilegal”. Tamén fala das siluetas que aparecen no cartel como “a iconografía das obsesións da esquerda nacionalista totalitaria galega”, que segundo apunta, se sinala “ao máis estilo batasuno” cos “cartos que deberían destinarse a mellorar a dubidosa calidade dos servizos educativos que ofrece esta universidade”.
Despois de facer alusión ás “teorías máis casposas, etnicistas e reaccionarias do nacionalismo galego”, afírmase que a Universidade de Vigo gasta os cartos en “coaccionar o persoal para que cambie o seu apelido”. Tamén insta os “novos inquisidores” do “plan de desinfección” a que comecen aplicando a galeguización “ao líder do BNG, Anxo Quintana –din por Anxo Quintá–, en lugar de tirar diñeiro público e de ameazar aqueles que non se plegan ante as pretensións totalitarias dos nacionalistas”.
Relacionada coa anterior información, Libertad Digital publica un artigo de opinión asinado por Cristina Losada baixo o título “El retorno de la limpieza de sangre”. Nel fala do nacionalismo galego como “nacionalismo con z” e asevera que , “a unha universidade que permite e financia unha campaña así, débeselle despoxar de ese nome. Mantelo deshonraría unha institución que naceu apelando o universal”.
Fonte: A Nosa Terra.
[PGL] Pedem a restituiçom das ajudas directas ao empresariado para o uso do galego
Responsabilizam Tourinho da situaçom da língua no mundo da empresa
PGL - A Mesa classificou ontem de «distracçom fraudulenta de dinheiro público» a substituiçom das ajudas directas às empresas para o uso do galego polo macro convénio assinado entre a Secretaria Geral de Política Linguística e a Confederación de Empresarios de Galicia em matéria de normalizaçom linguística.
Carlos Calhom pediu para serem retomadas as ajudas directas com a fiscalizaçom, informaçom e peridiocidade devidas com o objectivo de cumprirem bem o seu fim, pois, recordou, «durante o governo do PP nom servírom sempre para a finalidade que foram criadas, mas estám recolhidas em quatro medidas do Plano Geral de Normalizaçom Linguística».
O presidente da Mesa denunciou que tanto o Plano Geral de Normalizaçom Linguística (PGNL) quanto a Carta Europeia de Línguas Regionais ou Minoritárias (CELRM), aprovadas por unanimidade, nom estám a ser cumpridas, fazendo o presidente Tourinho responsável directo por isso.
Segundo A Mesa «nom há umha correspondência entre o número de pessoas que usam o galego no dia-a-dia e os níveis de utilizaçom deste idioma nos sectores industriais, comerciais e financeiros, especialmente nos usos considerados mais formais, como a rotulagem ou a publicidade, e também nom existe umha consciência sobre a existência de direitos linguísticos nesse ámbito, que devem ser garantidos e respeitados».
Como exemplos, Calhom destacou incumprimentos no assessoramento linguístico às empresas «para que os quadros técnicos podam desenvolver em galego a sua actividade e seja possível assim conservar a língua em todo o processo produtivo», nas subvençons para a publicidade em galego, ou nos acordos para a selecçom de pessoal com competência linguística, em sectores como o bancário.
O relatório apresentado ontem aponta como casos graves a vulneraçom do artigo 10 da CELRM, que refere que os serviços públicos proporcionados polo Estado ou através de concesons e autorizaçons administrativas, «devem ter cláusulas de direitos linguísticos, nomeadamente garantindo o atendimento ao público e a facturaçom em galego».
«Há empresas de gás que nom reconhecem a validez dos escritos em galego e que obrigam a que o atendimento seja em castelhano», denunciou Calhom, acrescentando ainda que «o galego está ausente da maioria da documentaçom financeira e bancária, a pesar dos passos dado por Caixa Galicia e, em menor medida. Caixanova».
No que respeita ao sector público, o relatório salienta casos como RENFE, ADIE (serviços ferroviários), Correios e Telégrafos ou AENA (aeroportos), empresas em que nom fôrom realizadas actividades para promover o uso do galego, pois só aparece «parcialmente nalguma documentaçom mais formalizada». Igualmente, em empresas como Navantia o galego é totalmente excluído, mas é de destacar que empresas do sector privado, como Barreras, estám a dar passos para a sua galeguizaçom.
Fonte: PGL.
quarta-feira, 15 de outubro de 2008
[ANT] 'O galego é un idioma que vende no audiovisual'
Guionista e produtor, Carlos Ares (A Coruña 1966) é un dos coordinadores do Foro Academia Aberta 2008, organizado pola Academia Galega do Audiovisual, que se está a celebrar dentro do XIII Festival de Cine Internacional de Ourense. Baixo o lema 'A lingua fendida', o debate xira ao redor da presenza do galego no audiovisual.
Cal é a realidade do galego no audiovisual?
Este ano hai en cartel 8 películas con versión orixinal en galego, unha cifra que non se acadaba nos últimos anos. Na xornada de onte do foro, dábanse cifras da película rodada en catalán máis vista no 2007. Acadou 37.000 espectadores. En Galiza, Pradolongo, de Ignacio Vilar, superou os 50.000 espectadores. Hai que ter en conta que Catalunya ten o dobre de habitantes que Galiza. É dicir, a situación estaba mal, pero empeza mellorar. O que temos que conseguir é que sexa habitual acadar 50.000 espectadores para unha película en galego. No que se refire a televisión, a TVG é a televisión autonómica que máis se ve no Estado e hai días que é líder de audiencia fronte ás cadeas estatais.
Até que punto condiciona o idioma?
Os cidadáns somos moi cómodos. Temos costume de ver as películas dobradas no Estado fronte ao que acontece en Portugal. É difícil colocar o cine en galego e chegan poucas películas francesas, vascas, catalás... Debería haber máis axudas para o subtitulado e a dobraxe pero tamén para a distribución, que é outro dos nosos grandes problemas.
Existe conciencia para os produtores de que o galego é importante ou para eles é máis ben un factor que dificulta ou facilita o financiamento e explotación da obra?
Hai de todo, pero polo xeral non existe moito cariño polo idioma por parte dos produtores.
Aféctalle o conflito da lingua aos profesionais da industria do cine?
Aféctalle, si, pero temos que comprender que o galego é unha lingua que vende cando nos referimos ao audiovisual, tanto no cine, como na televisión ou na publicidade.
Fonte: A Nosa Terra.
[ANT] 'O decreto do galego é o reflexo do Plan de Normalización que o PPdeG tamén aprobou'
A conselleira de Educación, Laura Sánchez Piñón, lembroulle ao presidente do PPdeG, Alberte Núñez Feixóo, que o Decreto do uso do galego no ensino é un 'reflexo' do Plan de Normalización lingüística que el mesmo aprobou.
En declaracións aos medios tras visitar a Escola Oficial de Idiomas de Vigo, a conselleira afirmou que o decreto "reflexa fielmente" o Plan de Normalización Lingüística aprobado por todos os grupos, incluído o PPdeG, no 2004.
Sánchez Piñón insistiu en que a non é máis que un "reflexo lexislativo" dese Plan, e "non di nin unha palabra máis nin unha palabra menos" do que di a norma que Núñez Feixóo apoiou no seu día co seu voto.
Por outra banda, a conselleira fixo referencia á denuncia feita pola CIG sobre a segregación por sexos nalgúns centros de educación privados que reciben subvención da Xunta. A ese respecto, recordou que o concerto está vixente desde 2005 e que, neste momento, tanto a Delegación como a Inspección de Educación "están avaliando se hai algún incumprimento".
Fonte: A Nosa Terra.
El retorno de la limpieza de sangre
Columna publicada el 15-10-2008
La Universidad de Vigo ha lanzado una campaña por la regalleguización de nombres y apellidos digna del nacionalismo con zeta. "Ya va siendo hora de corregir y restaurar nuestros apellidos deturpados", proclaman sus paladines. Deturpados, esto es, afeados, manchados, estropeados y deformados por la influencia del español. El idioma que es primera o segunda lengua de los gallegos y hablan millones de personas en el mundo constituye para estos nuevos inquisidores un virus maligno que altera la pureza lingüística y nos hace perder "nuestra identidad".
Como si escribieran al dictado del orate Arana ("ya no es posible distinguir de los extraños a los verdaderos naturales del país [...] es preciso mirar a los apellidos"), los promotores de ese plan de desinfección explican que "el nombre y el apellido son la principal señal identificadora de una persona y la representan socialmente". De ahí que les parezca intolerable que la onomástica gallega permanezca ensombrecida por los efectos del "ansia uniformizadora y asimiladora de Castilla". Por lo cual propugnan la uniformidad: su gran enemigo son las "formas híbridas". Piensan que la mezcla de lenguas corrompe y al borde quedan de hacer suya otra sentencia sabiniana: "El apellido es el sello de la raza".
Pues se trata de invitar a una "reflexión serena e informada", el cartel que publicita la campaña es un pasquín de búsqueda de delincuentes. Los criminales forman "la banda de los castropeiros", así llamados por el castrapo, el mestizaje de gallego y español que la policía lingüística universitaria ha decidido perseguir sin descanso. Unas siluetas identifican a los facinerosos. Hay, entre ellos, un guardia civil, un sacerdote y varias devotas. Los delitos de tal cuadrilla son "atentar contra la identidad del país y de sus gentes", "despreciar nuestra lengua y nuestra forma de ser", "deturpar nuestros nombres y apellidos" y algún otro de ese jaez.
Los exterminadores del castrapo y otras plagas venidas de España ofrecen asesoría para transformarse en gallegos no contaminados. Un status que alcanzarán si modifican sus nombres y apellidos, como hicieron los conversos en siglos oscuros. Quien quite de la genealogía la mácula española podrá obtener el estatuto de limpieza de sangre y legarlo a sus descendientes. Mientras el proceso evoluciona, se hace indispensable un cambio. A una Universidad que permite y financia una campaña así, se le debe despojar de ese nombre. Mantenerlo deshonraría a una institución que nació apelando a lo universal.
domingo, 12 de outubro de 2008
O futuro da nossa língua a debate
Para a próxima quarta-feira, 15 de Outubro, dando continuidade as actividades agendadas na celebraçom do nosso X aniversário, celebraremos um debate sob a legenda "A situaçom da nossa língua: presente e futuro" com a participaçom confirmada de Fran Rei, membro da Mesa pola Normalizaçom Lingüística, Maúricio Castro em representaçom da Fundaçom Artábria e José Manuel Outeiro Garcia em representaçom da AGAL. Para este interessante debate a nossa Fundaçom também encaminhou convite à RAG embora ainda nom confirmárom a sua participaçom.
O acto começará às 19.30 no nosso Local Social.
quinta-feira, 9 de outubro de 2008
[gznacion] Qual é o objectivo da normalizaçom lingüística?
Artigo de opiniom publicado em Gznacion.
Passárom já mais de 25 anos desde que foi oficializado ou, por melhor dizer, cooficializado o nosso idioma numha boa parte do território nacional, o que forma a Comunidade Autónoma da Galiza. Ainda que seja só por via do contraste entre a situaçom deste lado da fronteira autonómica e do outro (onde também sa fala galego), deveremos admitir alguns avanços nestes anos.
No entanto, o estatuto oficial trouxo outros importantes recuos, que indicam nom tanto a importáncia relativa das medidas legais como, sobretodo, a necessidade de umha política clara que oriente o processo normalizador. Quer dizer, é necessário aquilo que nunca foi aplicado na Galiza por nengum dos partidos institucionais, sem excepçons.
Sabemos que as línguas cumprem funçons sociais e é a partir delas que ocupam um lugar ou outro numha dada comunidade. O espanhol cumpre-as todas nos territórios maioritariamente hispanófonos da Península, por isso é a indiscutida língua nacional. Porém, em Porto Rico, pugna funcionalmente com o inglês, que as instituiçons federais estado-unidenses aspiram a converter, num prazo prudencial, na língua principal. Nas Filipinas, o espanhol passou de ser língua de poder durante três séculos, a ficar progressivamente abandonada em favor da nova língua colonial, o inglês, e do tagalo, perdendo falantes e, desde 1973, também a oficialidade que desfrutava nessa ex-colónia asiática.
Mas, voltando à pergunta inicial, quais som os objectivos actuais em relaçom ao papel social que corresponde ao galego? O galego funciona como segunda língua, reconhecendo-se aos habitantes da Comunidade Autónoma o direito a usá-lo, enquanto o espanhol é objecto de deveres.
É verdade que costuma vestir-se essa realidade com planos normalizadores que estabelecem metas ‘ambiciosas’ como um reparto a 50% nos usos sociais do galego e do espanhol, mas esses som objectivos falsos ou irrealistas, na medida que sabemos que nengum país conseguiu nunca um equilíbrio semelhante. Conhecemos, certamente, comunidades em que a língua própria conseguiu virar a situaçom de marginalidade imposta e temos, inclusive, casos em que esse facto aconteceu em detrimento da língua de poder por excelência no capitalismo globalizado.
Assim, o inglês passou no Quebeque de língua imposta e em ascenso a segunda língua, em favor da histórica e maioritária, o francês, por obra de umha política que marcou objectivos realistas e pujo os meios para avançar na direcçom certa.
Ali, após décadas de políticas comparáveis às hoje vigorantes na Galiza, que estabeleciam impossíveis objectivos igualitaristas enquanto o inglês avançava imparável, umha maioria social determinou a assunçom do francês como a língua primeira e oficial que hoje é.
Também na Galiza actual enfrentamos o desafio histórico de continuarmos a deixar esmorecer o galego, como redundante código administrativo, ou começarmos a reconhecer a necessidade de marcar uns objectivos realistas para a recuperaçom da sua hegemonia funcional.
Isto, que tanto medo dá a alguns, supom reconhecer abertamente que aspiramos à oficialidade única ou principal do galego, como objectivo de umha política lingüística que nos permita caminhar colectivamente na direcçom certa. O confusionismo actual da cooficialidade subalterna, já descrita por Carvalho Calero nos anos 80, só fortalece o papel do espanhol na sociedade galega, porque a sua hegemonia sim é clara e efectiva.
A quem nos acuse de sermos nós os irrealistas, diremos que a experiência histórica nos indica que o verdadeiramente utópico é pensar que, nas coordenadas actuais de dependência política e bilingüismo harmónico, vai ser possível que o galego recupere o protagonismo que lhe corresponde na sua naçom de origem.
Claro que, dado que a politizaçom das línguas é um facto, provavelmente nom chegue com marcar só objectivos lingüísticos, devendo estes ir acompanhados do projecto soberanista que corresponderia a um nacionalismo maduro. Mas esse é tema para umha outra reflexom que, talvez noutra ocasiom, poda retomar nestas mesmas páginas.
Maurício Castro (09-10-2008)
Fonte: Gznacion e Novas da Galiza.
segunda-feira, 6 de outubro de 2008
[Vieiros] "A Academia nace cunha conciencia clara de unidade do galego-portugués"
Esta segunda feira comezou en Compostela a andaina da Academia Galega da Língua Portuguesa, unha aposta, do eido privado, para a incorporación do galego á lusofonía.
As actividades comezaron ben de mañá no Centro Galego de Arte Contemporánea (CGAC) onde o presidente da AGLP, o catedrático José-Martinho Montero Santalha, informaba da vocación "de concienciar á sociedade galega da nosa condición de lusófonos" dunha institución na que moita xente (non só académicos, mais tamén escritores, empresarios, avogados...) leva longo tempo traballando.
Montero Santalha tamén tivo un momento para lembrar a Castelao, ao intelectual "portugalego" Ernesto Guerra da Cal e a Ricardo Carvalho Calero, a quen denominou "fundador honorífico desta Academia", revelando que unha das ideas do intelectual galego era crear unha entidade coma esta, que se dirixise á reintegración da nosa lingua no portugués, ante o camiño que "estaba tomando a RAG, a comezos dos anos 80" do século XX.
Para que o mundo da lusofonía se coñeza entre si
Un traballo de décadas facíase visíbel en Compostela, nunha presentación oficial á que acudiron personalidades da vida política, académica e cultural galega, así como os doutores Malaca Casteleiro e Artur Anselmo da Academia das Ciências de Lisboa, o reitor da Universidade Aberta portuguesa, Carlos Reis, o doutor Evanildo Bechara, da Academia Brasileira das Letras e o escritor mozambicano João Craveirinha, quen viña en representación da lusofonía en África. Tamén recibiron o apoio do Goberno, coa asistencia de Xosé Antón Pérez Lema, secretario xeral de Relacións Institucionais, quen falou para a cámara de Vieiros salientando a importancia de que o noso país se incorpore á lusofonía, para ter un papel nun mundo ao que pertencen 230 millóns de persoas en todo o globo.
Cando terminaron de falar os membros na mesa de oradores, o presidente da Academia, Montero Santalha, foi lendo, un por un, os nomes dos 30 académicos que han compoñer unha institución que veu aos poucos, paseniño, pero que nace para moito tempo.
Consenso e unidade
A AGLP naceu do consenso e da unidade do reintegracionismo galego, de aqueles e aquelas que pensan que se a nosa lingua levase un camiño independente ao do portugués que se fala en Portugal, o que se fala en Brasil ou en Cabo Verde, Mozambique, Guiné-Bissau, Timor Leste, Angola, Santo Tomé e Príncipe, ou en Macau, andaría cara a súa desaparición. Na presentación de hoxe fíxose patente o consenso e unidade que existe entre os reintegracionistas do noso país para traballar en común para que Galiza se incorpore á lusofonía, e para que o mundo lusófono se coñeza entre si.
Despois da presentación da mañá, había preparadas unha chea de actividades para a tarde, como a recepción dos académicos por parte do vicerreitor de Cultura da USC e presidente da Associação Internacional de Lusitanistas (AIL), Elias Torres, un recital de poesía e a actuación do Orfeón Terra a Nosa, interpretando unha obra do profesor e compositor Joám Trillo. Mais de mañá, após a presentación e o debate, estaba preparada unha actuación musical na que, coa interpretación de Isabel Rei, se estreou unha peza de Rudesindo Soutelo, dedicada a Deu-la-deu, e catro obras para guitarra do espolio do escritor e compositor Marcial Valladares. Segundo lle contou a Vieiros Ângelo Cristóvão, presidente da Associação Cultural pró AGLP, "así temos unha peza nova, creada especialmente para o día de hoxe, e outra vella, mais recuperada e traída para ser escoitada nesta ocasión".
Un programa completo que prometen acrecentar con varias publicacións (xa presentaron o primeiro Boletim, a publicación da AGLP) e máis traballo (como a incorporacións de léxico galego a dicionarios da lingua portuguesa) aínda para andar outro pouco no camiño de acadar o recoñecemento internacional ao carácter lusófono de Galiza.
